دنيا

 

ساقی ببین آزرده ام

 

ساقی ببین افسرده ام

 

 مست و خرابم
آه ...

 

ای همیشه مهربان

 

امشب تو هم

 

کردی جوابم
ساقی، اگر ساغرم شکنی
قلب پاک مرا زیر پا فکنی
برنمی گیرم از کوی عشق تو دامن
ساقی، تویی آرزوی دلم ، گفتگوی دلم
پیش مستان نریز آبروی دلم

 

 این تو و این دل من
دیوانه ی روی زمینم، می خواره ای بی همنشینم
چرا چرا  ساغرم شکنی

 

دل مرا زیر پا فکنی؟
صد مست همچون من فدایت

 

قربان بی مهری و وفایت
تو که خود آگه ز درد منی

چرا مرا زیر پا فکنی؟

+نوشته شده در برچسب:,ساعتتوسط donya | |

مهستی

ترانهاي مهستي

آخر زمون – آخرین طبیب – آسمون با من و تو قهره دیگه – آشفته – آن که دلم را  – آوازک – آوای خسته دلان - آی بهاره – آینه شکسته – از خدا خواسته – اسیر – اشکی برام نمونده – الهی بمونی – امتحان – اوستا کریم – بارون احساس – بازیچه – بچه نشو ای دل – بذار من خودم باشم – بس کن – بستر غم (و نیز همراه با اکبر گلپایگانی در برنامه شماره 545 گل های رنگارنگ)  – بنشین کنار من – بنویس – بوی نون و بوی گندم (همراه با ستار) - بی تو می میرم – بی محبت – ترس از جدایی – تقصیر توست – تنها تو را می شناسم – تو ای عشق – بزن تا من برقصم – تو را دیگر ندیدم – تو می آی در نظرم – تهرون – جدایی – جمجمک – حرف آخر را بزن – حرف های قشنگ – حقیقت – حوصله عاشقی ندارم – خدا نگهدار – خوب من – خونه تکونی – در بسته – دریا – دل می گه دلبر می آد – دلقک – دلم تنگه – دنیا – دیروز و امروز – زنجیر عشق – زندگی – سایه عشق – سرای محبت - شاخه نبات – شاید – طاقت – عاشق شدن بی حاصله – عزیز رفته – عزیزم – عشق بازیگر – عشق پاک – غرامت عشق – قسم – قصه تازه – قفس – قمار زندگی – لبخند – مرغ تخم طلا – مرغ عشق – مسافر – من چه کنم – من دیگه یار نمی خوام – مونس – مهمان – نت های جدایی – نمی خوام – وقتی رفتم – وقتی عاشق می شی – هزار بهونه – همیشه عاشق -  هنوزم دوستت دارم – هوای عاشقی – هوسباز – یادش بخیر

+نوشته شده در برچسب:,ساعتتوسط donya | |

افتخار دده بالا در 25 آبان 1325 هجری خورشیدی در تهران (ایران) زاده شد.  

 

 

 

پرویز یاحقی استعداد آوازخوانی او را کشف کرد. اما با توجه به محیط اجتماعی آن دوره که آوازخوانی را برای زنان مناسب نمیدانستند، با مخالفت های خانوادگی روبرو بود؛ تا اینکه بالاخره در سال 1342 هجری خورشیدی، با نام مهستی (برگرفته از نام مهستی گنجوی) فعالیت خود را شروع کرد و در برنامه شماره 420 – گلها، ترانه آن که دلم را برده خدایا را اجرا کرد.

 

 

سبک آوازخوانی مهستی در ابتدا موسیقی سنتی (کلاسیک) بود، و بعد به علت استقبال مردم از موسیقی مردمی (پاپ) به آوازخوانی ترانه های پاپ هم پرداخت. 

مهستی و هایده – 1356 هجری

 

مهستی یکی از محبوترین آوازخوانان دهه های 1340 و 1350 هجری خورشیدی ایران بود که راه فعالیت هنری را برای خواهرش – معصومه دده بالا / هایده – نیز باز کرد.

 

 

 

 

مهستی کمی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را ترک کرد و به انگلستان رفت و سپس به ایالات متحده امریکا مهاجرت کرد.

 

 

 

 

 

در سال 2005 میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه، از وی بخاطر بیش از 40 سال فعالیت در موسیقی سنتی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد.

 

 

 

 

مهستی (در دوران بیماری) و گوگوش

 

مهستی دچار بیماری سرطان روده شد و تا چهار سال که تحت شیمی درمانی خفیف بود، بیماری خود را به اطلاع عموم نرساند. پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با میزان اندازه بالاتر که مورد نیاز شرایط وی می بود، امکان ایجاد مشکل در صدای او وجود دارد. با این وجود در نوروز سال 1386، که قرار بود کنسرتی در دوبی اجرا کند، به علت آشکار شدن دو باره نشانه های بیماری، در بیمارستانی در آنجا بستری شد و سپس فوراً به لس آنجلس بازگشت. و در یک گفت و گوی تلویزیونی بیماری خود را اعلام کرد و بعد از آن برای پرتودرمانی به همراه دخترش به شمال کالیفرنیا رفت.

 

 

 

سنگ مزار افتخار دده بالا / مهستی

 

مهستی در 4 تیر 1386 در سانتا روزا (کالیفرنیا - ایالات متحده امریکا) درگذشت و پس از انتقال پیکر وی از شمال کالیفرنیا به گورستان وست وود (لس آنجلس)، با انجام کلیه مراسم دینی، در کنار مزار خواهرش – معصومه دده بالا / هایده – و مادرش به خاک سپرده شد.

 

 

 

+نوشته شده در برچسب:,ساعتتوسط donya | |

این در حالی بود که سحر , دختر مهستی  بارها در این رابطه در تلوزیون طپش این عمل را تکذیب و دروغین خطاب کرده بود .اما حال این عکسها نمایانگر غسل تعمید مهستی و روی آوردن به مسیح در جهت بهبودی بیماری می باشد .مهستی که نام اصلی اش «خديجه (افتخار) دده بالا» است، در سال ۱۳۲۵ متولد شد. او که خواهر ديگر خواننده محبوب ايرانی هايده است، توسط پرويز ياحقی، آهنگساز پر آوازه ايرانی، کشف ومعرفی شد.مهستی کار خوانندگی را از برنامه گل های رنگارنگ و با آهنگ « آخه دلم را برده خدايا» که ساخته پرويز ياحقی بود، شروع کرد.در آغاز، مهستی با مشکلات زيادی از طرف خانواده اش برای  شروع کارخوانندگی مواجه شد، با توجه به فشار خانواده مهستی تصميم گرفت که با تصوير جديدی از زن خواننده ايرانی پا به عرصه بگذارد. مهستی همواره خود را خواننده ای معرفی می کرد که به ارزش های خانوادگی احترام می گذارد.مهستی همزمان با انقلاب در ایران به بريتانيا و سپس به آمريکا مهاجرت کرد.در سال ۲۰۰۵ ميلادی، به خاطر« يک عمر فعاليت هنری» از مهستی در مجلس باشکوهی در لس آنجلس تقدير به عمل آمد. در مارس ۲۰۰۷ مهستی اعلام کرد که دچار سرطان روده شده و از آن پس تلاش کرد تا جامعه ايرانی مقيم آمريکا را بيشتر با بيماری سرطان و نقش تمرين های فيزيکی در درمان اين بيماری آشنا کند. مهستی در آخرین سالهای عمرش به عيسي مسيح ايمان آورد و تعميد يافته بود .

+نوشته شده در برچسب:,ساعتتوسط donya | |